Blog Beaty Jaskuły-Tuchanowskiej

poezja i proza życia

czwartek, 18 sierpnia 2022

Wdzięczność

 Świat o poranku jest piękniejszy.

Pies radośniej macha ogonem.

Kot leniwiej rozpycha się na parapecie.

Dziecko słodko pochrapuje.

Jeszcze cisza.

Tylko śmieciarka wydzwania pobudkę.

W tle pomruk silników wyruszających....

I krzyk mew zawieszonych

nad zupełnie bezchmurnym...

Słońce kłuje w nie przebudzone...

Na duszy lżej, duch ochoczy,

ciało mdłe, twarz nie wyprasowana,

ale jest za co dziękować!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz