Dzięki Ci Panie za muzykę
Mozarta, Greaga, Bacha.
Słucham, unoszę się, śpiewam
Poza granicami realnego świata.
I jeszcze trochę lekkości
Żartu i tańca zwiewnego
Spływa z Twoich klawiszy
Wojtku,
Operetkowego.
I jazz I noga I przytup I śpiew
Z serca chętnego...
Cóż dodać, balsam dla duszy
Współcześnie umęczonego.
Świat o poranku jest piękniejszy.
Pies radośniej macha ogonem.
Kot leniwiej rozpycha się na parapecie.
Dziecko słodko pochrapuje.
Jeszcze cisza.
Tylko śmieciarka wydzwania pobudkę.
W tle pomruk silników wyruszających....
I krzyk mew zawieszonych
nad zupełnie bezchmurnym...
Słońce kłuje w nie przebudzone...
Na duszy lżej, duch ochoczy,
ciało mdłe, twarz nie wyprasowana,
ale jest za co dziękować!
